28 January 2006

In God We Trust

ฮีโร่ไม่น่าใช่คำไทยแต่คนไทยทุกคนก็รู้จัก ฮีโร่มักจะโผล่มาในใจเรามากมายตอนเด็ก และค่อยๆล้มหายตายจาก จากตัวเราไปทีละคนสองคน ตัวผมเองก็มีกับเค้าเหมือนกันแต่พอมาเทียบระดับกันคนอื่นแล้วก็เลยมารู้ทีหลัง ว่าระดับฮีโร่ของแต่ละคนนั้นไม่เท่ากันเท่าไหร่ เลยลองนั่งตรึกตรองดูว่าจริงๆแล้วเป็นใครบ้าง ก็ัยังหาคำตอบที่แน่ชัดไม่ได้



ความรู้สึกแรกที่ได้ยินข่าว เป็นความรู้สึกปลาบปลื้มจริงแท้ ภาพเก่าในอดีตหลั่งไหลออกมา สมองมนุษย์ช่างแสนสะดวกสบาย

การเดินทางครั้งนี้น่าจะเป็นการหมุนวนของโชคชะตาครั้งสุดท้าย หากท้ายที่สุดเป็นการพลาดพลั้ง การเดินทางสั้นๆนี้คงต้องจบลง แม้จะเป็นเรื่องยากในการเรียกวันคืนเก่าๆกลับมา แต่ได้ร่วมเดินทางด้วยกันอีกครั้ง แค่นี้ก็เกินกว่าคำว่าเพียงพอไปมากมาย

ยินดีต้อนรับกลับอีกครั้งครับ

21 January 2006

Transportation



ความสนุกของการเดินทางท่องเที่ยวไม่ได้อยู่ที่สถานที่ที่แวะไปอย่างเดียวแต่รวมไปถึงวิธีการเดินทางด้วย ยังจำได้ถึงเรื่องราวในการ์ตูนแมวที่ไม่เหมือนแมว ตอนการผจญภัยสู่โลกทะเลลึก เมื่อตอนที่ทุกคนมาชุมนุมกันบนสนามสามท่อแสนน่ารักเพื่อพูดคุยกันถึงเรื่องท่องเที่ยว ประตูไปไหนก็ได้เป็นทางเลือกที่แสนสะดวกสบายแต่ทุกคนกลับปฏิเสธด้วยเหตุผลว่า ความสวยงามของการเดินทางเริ่มต้นกันตั้งแต่ก้าวแรก ผมเลือกเข้าข้างคนหมู่มาก

ทีนี้แม้เราจะตัดตัวเลือกอย่างประตูไปไหนก็ได้ออกไปแล้ว เราก็ยังเหลือทางเลือกอยู่อีกมากพอควร

เครื่องบิน

เครื่องบินกลายเป็นเรื่องจำเป็นในการเดินทางข้ามประเทศ หากไม่อยากติดแหงกบนเรือเป็นเดือนเหมือนสมัยบรรพบุรุษอพยพ แต่การเดินทางด้วยเครื่องบินจัดว่าเป็นการเดินทางที่น่าเบื่อหน่ายเหลือทน ตรวจเช็กตั๋วสัมภาระ ต่อแถวจ๊อกแจ๊กจอแจ แย่งชิงพื้นที่วางกระเป๋า งัดศอกจองที่วางแขน งัดไปงัดมาเริ่มรำคาญ บ่นมากควรหาเงินไปซื้อชั้นธุรกิจ

รถยนต์

รถยนต์ก็ดีนะหากคุณเป็นคนขับและรู้ทาง นี่เป็นการเดินทางแบบเดียวที่เราเป็นควบคุมกลไกด้วยตัวเอง ใช้มือกำหนดทิศทาง เท้าควบคุมความเร็ว ให้ตัวคุณได้โลดแล่นผ่านเส้นทางบนถนนยาวไกล จากเมืองสู่เมือง

แต่ถ้าคุณเป็นคนนั่ง หลับเถอะ

รถไฟ

รถไฟจัดเป็นการเดินทางที่คลาสสิกมากมายเริ่มกันมาตั้งแต่ศตวรรษที่ 19 แต่เวลานั่งจริงขอเป็นรถไฟศตวรรษใหม่ดีกว่า ที่นั่งโอ่อ่า นั่งมองวิวสวยสดผ่านกระจกกว้างบานใหญ่ มีโต๊ะพับไว้เขียนอะไรต่ออะไรได้เพลิดเพลินลื่นไหลเหมือนกับรางรถไฟที่เกาะเกี่ยวไปยังที่หมาย นั่งๆเขียนๆ มีรถเข็นอาหารมาให้เลือกสอย ไม่ค่อยอร่อยเท่าไหร่แนะนำว่าเตรียมไปเองดีกว่า ที่น่าลุ้นมากกว่าคือโอกาสจะได้เจอใครซักคนอย่างใน Before Sunrise

ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าผมชอบแบบไหน

03 January 2006

A Year in Review




มนุษย์ไม่เคยหยุดเรียนรู้ ทั้งขณะที่รู้ตัวหรือขณะที่หลงลืมบางสิ่งบางอย่างแต่ทุกก้าวอย่างนั้นก็นับเป็นการเรียนรู้
หนึ่งปีที่ผ่านมานับว่าได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่างมากมาย หลายชั่วขณะที่นึกอยากจดจำเวลานั้นไว้แม้จะเป็นขวบปีที่เต็มไปด้วยวิบากกรรม

ความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ได้จบช่วงเวลาที่แสนหวานไปอย่างไม่รู้ตัว

หลายครั้งทีี่นึกอยากย้อนเวลากลับไปแก้ แม้จะรู้ดีว่าสิ่งที่เกิดขึ้นไปแล้วไม่อาจจะหวนคืนกลับ แต่ขอแค่สมมุติซักหน่อย ก็สร้างความชื่นมื่นให้กับชีวิตหดหู่ของผมได้ แต่อย่ากระนั้นเลยหากทำเพียงแค่สมมุติซากชีวิตราบเรียบของผมคงหยุดนิ่งเวิ้งว้างบนวงโคจรเปล่าเปลี่ยวต่อไป

ผมเลยได้เห็นตัวเองโคจรไปบนโลกคู่ขนาน เห็นเงาสะท้อนชีวิตในหนึ่งคืนและสิบปีให้หลังบนแผ่นฟิล์ม ตระหนักว่าสถานที่นั้นมีผลต่อจิตใจ พยายามรุกไล่คืบกลับหากผลลัพธ์นั้นกลับสะท้อนถึงความผิดพลาดครั้งเก่า ทุกอย่างสูญสิ้นไปและคงไม่ได้คืนกลับ มุ่งหวังหาสิ่งชดเชยแต่ก็ไม่มีอะไรแทนได้

ความวูบวาบของชีวิตที่เคลื่อนผ่านไปยังคงตราตรึง ช่วงเวลาที่คลาดเคลื่อนของเราจะมีวันกลับมาซ้อนทับกันได้อีกมั้ย แม้แค่อึดใจแต่ก็ยังวาดฝันถึงวันนั้น